Jestem psychologiem z wieloletnim stażem. Droga dochodzenia do głębokiego rozumienia dzieci, wymagała czasu. Mój styl pracy charakteryzuje dążenie do delikatności i naturalności w kontakcie z innymi. Dzieci wymagają prawdy i prostolinijności i taką postawę pragnę im dawać. Dzisiaj, po dziesięciu latach praktyki (od 2009r.) mogę już przyznać, że to właśnie wyposażenie siebie w te cechy, wymagało największej pracy.  Wykonywanie zawodu jako psychoterapeuta dziecięcy wynika z chęci powrotu do takiego stanu, gdy widzi się prosto, bez retuszu, takie są właśnie dzieci. Nie podlegają nadmiernej intelektualizacji, one widzą i czują, a potem przekazują to, czym są wypełnione.

Podejmując się zrozumienia zachowania, uwzględniam wpływ różnorodnych czynników na osobę. Człowiek jest całością i jako całość wpływających na siebie czynników należy go ujmować. Kieruję się wewnętrzną potrzebą wspierania dzieci w dążeniu do szczęścia i samorealizacji. Lubię pracę z dziećmi i zdążyłam się przekonać, że traktowane z szacunkiem i na serio – zmieniają się na lepsze…

Oferując swoje usługi, postawiłam sobie za cel stworzenie miejsca, do którego rodzice mogą się zgłaszać z dziećmi już od najwcześniejszego okresu rozwoju. Proponuje konsultacje rozwojowe od wieku niemowlęcego po wiek szkolny. Konsultacje niemowląt, dotyczą diagnozy rozwoju motorycznego i psychicznego. Zakres moich kompetencji obejmuje wszystkie tematy związane z dzieckiem, począwszy od kwestii dotyczących rozwoju, poprzez problemy wychowawcze, po rodzinne i szkolne.
więcej o mnie i moich kwalifikacjach..

Kim jest psycholog dziecięcy?

Psycholog dziecięcy jest specjalistą, który zajmuje się rozwojem dzieci od narodzin aż do momentu ukończenia przez nie szkoły. Jest to osoba, która posiada wiedzę z zakresu rozwoju psychicznego, emocjonalnego, społecznego, moralnego, seksualnego oraz motorycznego dzieci i młodzieży. Jego kompetencje obejmują współpracę z rodzicami i dziećmi. W stosunku do dziecka podejmowane mogą być oddziaływania edukacyjne lub terapeutyczne, natomiast względem rodziców jest to edukacja oraz wspieranie rodziców w procesie wychowawczym.
Psycholog dziecięcy to osoba, do której można zgłaszać się we wszystkich problemach wychowawczych, rozwojowych oraz edukacyjnych pojawiających się na różnych etapach rozwoju dziecka.

W jakich sytuacjach można udać się po pomoc?

Dla dziecka jednym z pierwszych trudnych przeżyć jest pójście do przedszkola. Jedne dzieci szybko akceptują tę nową sytuację, inne długo płaczą, gdy mają zostać w nowym miejscu i wciąż wołają najbliższe im osoby – najczęściej mamę. Dla wielu rodziców jest to również trudne wydarzenie, dlatego, aby przełamać lęki dziecka, warto zwrócić się o pomoc do psychologa dziecięcego.

Pomoc psychologa może być również potrzebna w sytuacji, np. moczenia nocnego dziecka, wyjazdu rodzica do pracy za granicą i wielu innych. W życiu dziecka mogą mieć miejsce wydarzenia, które, choć dla nas wydają się po prostu „zwykłe”, tak dla dziecka mogą być traumatyczne. Sytuacjami takimi może być zarówno zmiana zamieszkania, czy utrata najlepszego kolegi, jak również odciskające większe piętno wydarzenia jak śmierć bliskiej osoby, rozwód rodziców, czy brak akceptacji w otoczeniu – czy to rówieśników, czy samych rodziców.

Najważniejsze jest to, że jeżeli Ciebie jako rodzica niepokoi zachowanie Twojego synka czy córeczki warto skonsultować własne obawy, gdyż szybka reakcja może sprawić, że problem nie będzie się pogłębiał.

Czy problem mojego dziecka, to może być mój problem?

To pytanie bardzo często między wierszami przewija się w moich rozmowach z rodzicami podczas konsultacji psychologicznych. Dziecko kształtują po części geny, po części środowisko, ale największą rolę w jego rozwoju odgrywają opiekunowie – zwłaszcza w okresie wczesnego rozwoju . Najważniejszą składową osobowości dziecka, a także tego jak układa mu się dzień po dniu jest jego samoocena. Co jednak istotne, wpływ na nią ma nie tylko temperament dziecka (na który często nie mamy wpływu), ale także jego umiejętności a także środowisko. Jedno i drugie jest bezpośrednio zależne od rodziców. To oni poprzez swoje reakcje na wydarzenia w życiu dziecka wpływają na to, czy się boi, czy jest dumne, czy jest pewne siebie, czy ma lęki, czy umie sobie radzić z codziennymi trudnościami, a to z kolei rysuje świat otaczający dziecko, który nazywamy środowiskiem, w jakim dziecko się wychowuje. Poprzez uzdolnienie z kolei rozumiemy tu zdolność rodziców do nauki dziecka panowania nad emocjami, wyrażana ich, radzenia sobie z sytuacjami nieszablonowymi. Odpowiadając na pytanie z nagłówka – tak – i trzeba się na to przygotować, że praca psychologa z dzieckiem będzie odbywać z jednej strony z dzieckiem, a z drugiej poprzez opiekuna, który dzięki wskazówkom psychologa dziecięcego czy psychoterapeuty będzie zmieniał świat dziecka tak, aby jego zdolności i środowisko zmieniały się w kierunku, w którym jego samoocena będzie rosła, a ono samo będzie szczęśliwe – a to podstawowy cel, jaki przyświeca każdej terapii.